Γεννήθηκα στο Βουκουρέστι στις 07 Αυγούστου του 1967.
Έχοντας ως πρότυπο, όπως όλα τα κοριτσάκια της εποχής, το απόλυτο σύμβολο του αθλητισμού, τη Νάντια Κομανέτσι, μαγεμένη από τις αέρινες και ταυτόχρονα τόσο πειθαρχημένες κινήσεις της αποφασίζω, σε ηλικία έξι ετών, να ενταχθώ στους κόλπους της ενόργανης γυμναστικής.
Η απότομη σωματική μου ανάπτυξη ωστόσο, απαγορευτική για την άσκηση της ενόργανης, πολύ σύντομα με «έσπρωξε» στη ρυθμική γυμναστική, όπου παρέμεινα μέχρι τα δεκαέξι, προσθέτοντας στο ενεργητικό μου πολλές διακρίσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Στα δεκαέξι μου, όντας «μεγάλη» και για τη ρυθμική, η προσοχή μου στρέφεται στο στίβο, στο άλμα εις ύψος, όπου επίσης λαμβάνω μέρος στην εθνική ομάδα της Ρουμανίας συμμετέχοντας σε πολλούς εθνικούς και πανευρωπαϊκούς αγώνες, με σημαντικές, για την εποχή, επιδόσεις.
Ακολουθώντας το όνειρό μου, λοιπόν, ολοκληρώνω τις σπουδές μου στη Γυμναστική Ακαδημία Βουκουρεστίου και αμέσως μετά, παντρεύομαι και μετακομίζω μόνιμα στην Κέρκυρα, κάνοντας δύο υπέροχα παιδιά τη Σέβη και το Σωτήρη.
Η ζωή μου, ωστόσο, δεν είναι τόσο λαμπερή όσο φαίνεται, εκ πρώτης όψεως. Κάνοντας πρωταθλητισμό σε μία πρώην Κομμουνιστική χώρα όπου το επίπεδο του αθλητισμού ήταν εξαιρετικά υψηλό, έζησα στιγμές υπερβολικής πίεσης, αδικίας, προδοσίας και μεγάλης στεναχώριας, χωρίς να χαρώ τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια. Υπήρχε μόνο η πίεση της προπόνησης, το σχολείο (εσώκλειστη) και οι στόχοι μου.
Τα τελευταία δέκα χρόνια του γάμου μου επίσης (από συνολικά 25), ήταν πραγματικά πολύ δύσκολα, πράγμα που αναπόφευκτα με οδήγησε στο χωρισμό. Όλα τα παραπάνω, και ταυτόχρονα οι εξαντλητικές ώρες εργασίας στα γυμναστήρια που από κοινού διαχειριζόμουν με τον πρώην σύζυγό μου είχε, εκτός των άλλων, σημαντικές επιπτώσεις και στις διατροφικές μου συνήθειες.
Δυο χρόνια μετά το χωρισμό μου, και ενώ για πρώτη φορά στη ζωή μου διένυα μία περίοδο σωματικής και ψυχικής ισορροπίας, έρχεται το ‘’ταρακούνημα’’ μου… καρκίνος στο μαστό. Όλη μου τη ζωή γυμνάζομαι, δεν πίνω / ξενυχτάω / καπνίζω, δεν κάνω καμία απολύτως κατάχρηση, ένας πραγματικά αγνός οργανισμός. Γιατί έπρεπε να τύχει σε εμένα λοιπόν;
Τρομοκρατημένη όσο ποτέ, έκανα αμέσως οτιδήποτε προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις (αφαίρεση και φαρμακευτική αγωγή), προκειμένου να διασφαλίσω ότι δεν θα υπάρξει συνέχεια. Την επομένη της αφαίρεσης του όγκου, σαν πραγματική αθλήτρια που πρέπει να αντιμετωπίσει μία μεγάλη ήτα, σήκωσα το ανάστημά μου και έβαλα στη ζωή μου καινούριους στόχους. Δεν θα με λυγίσει,…. ‘’δεν θα με βάλει εμένα κάτω τίποτα’’ …είπα στον εαυτό μου.
Ακολούθησε μία περίοδος έντονης αναζήτησης. Αισθανόμουν ότι υπήρχε η ανάγκη να ανακαλύψω και στη συνέχεια να αντικαταστήσω τα λανθασμένα συστατικά που, όπως αποδείχθηκε, δηλητηρίαζαν τη συνταγή της καθημερινότητάς μου. Αυτή ήταν η περίοδος μου με έφερε κοντά στη Δήμητρα.
Η Δημητρούλα μου! Μία ζωντανή απόδειξη ότι ακόμα υπάρχουν, και ζουν ανάμεσά μας πραγματικές νεράιδες. Ήμουν τόσο τρομαγμένη, όταν την πρωτοσυνάντησα. Με ηρέμησε αμέσως. Μου πήρε ένα ιστορικό. Ήθελε να μάθει τα πάντα για μένα. Δεν της έκρυψα τίποτα! Μιλούσα για ώρες, έκλαψα, της άνοιξα την καρδιά μου. Μιλώντας με τη Δήμητρα ένιωσα για πρώτη φορά ασφάλεια. Μου έδωσε να καταλάβω ότι το πρόβλημα δεν ήταν εκεί που νόμιζα αρχικά εγώ και ότι μπορούσα να το ξεριζώσω οριστικά, να το πετάξω από πάνω μου.
Πεπεισμένη λοιπόν, ότι ήρθε η στιγμή να σεβαστώ επιτέλους το σώμα μου (ή όπως συνηθίζει να λέει η Δήμητρα το ναό μου), ακολούθησα πολύ συγκεκριμένα προγράμματα διατροφής. Μένοντας, αφενός, μακρυά από οτιδήποτε θεωρείται τοξικό ή επιβλαβές για τον ανθρώπινο οργανισμό (κρέας, γαλακτοκομικά, ζάχαρη, καφεΐνη, γλουτένη κλπ), και εντάσσοντας, αφετέρου, στην καθημερινότητά μου μου ομοιοπαθητικά, προβιοτικά αλλά και συνταγές της «Ιπποκράτειας διατροφής», κατάφερα να περιορίσω και συχνά να ξεπεράσω οριστικά, σημαντικά προβλήματα που με ταλαιπωρούσαν από την παιδική μου ηλικία όπως: δυσκοιλιότητα και μόνιμο τυμπανισμό του έντερου, συχνούς πονοκεφάλους και κακή διάθεση ενώ άρχισα επίσης να χάνω το περιττό σωματικό βάρος. Υπέφερα επίσης από νευρική γαστρίτιδα και έκανα εμετό σχεδόν σε καθημερινή βάση, ειδικά όταν στεναχωριόμουν. Η καθημερινή δύσπνοια και οι αρρυθμίες στην καρδιά είναι επίσης άλλα δύο προβλήματα που ανήκουν στο μακρινό μου παρελθόν. Ο οργανισμός μου δείχνει να ξαναβρήκε την υγεία του περισσότερο από ποτέ.
Συγκρίνοντας τον εαυτό μου με αντίστοιχες, με εμένα, περιπτώσεις γυναικών, με ιστορικό καρκίνου του μαστού, οι οποίες ήταν κυριολεκτικά διαλυμένες, εγώ, ακολουθώντας πιστά τη θεραπεία της Δήμητρας, ένιωθα απλά ότι ‘’πετούσα’’. Συνέχιζα να δουλεύω καθημερινά με το ίδιο σθένος, γυμναζόμουν, είχα απίστευτη ενέργεια, σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα. Παρόλο που ταυτόχρονα ακολουθούσα και τη φαρμακευτική αγωγή των συμβατικών ιατρών (περισσότερο από φόβο και λιγότερο από πραγματική ανάγκη), με ότι αυτό συνεπάγεται όσον αφορά στην πληθώρα των παρενεργειών (πρόωση εμμηνόπαυση κλπ), ακολουθώντας πιστά τις συμβουλές της Δήμητρας κυριολεκτικά τις εξαφάνισα.
Αυτό χρειάζονταν ο οργανισμός μου, όπως επίσης ψυχική ισορροπία. Τώρα έχω ολοκληρώσει τη θεραπεία των πέντε χρόνων. Αποφάσισα να κάνω γενικό DETOX και ξανά με ανέλαβε η Δήμητρα ‘’καθαρισμός εντέρου’’, αποτοξίνωση ήπατος και χολής. Αποτοξινωτικές δίαιτες. Ήθελα να ξαναβρώ τον καθαρό εαυτό μου! Τώρα που γράφω, είμαι καλύτερα από ποτέ, στα 51 μου νιώθω ότι ξαναγεννήθηκα, καθάρισα το ‘’ναό μου’’ και από κακές τροφές αλλά και από φάρμακα και πάνω απ όλα καταπιεσμένα συναισθήματα.
Δήμητρα μου, από καρδιάς, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα μου έχεις προσφέρει.
"